پیدا کردن یک رمان ترسناک خوب چنین رفتاری است، و پیدا کردن رمانی با حس طنز تاریک خنده دار؟ خب این یک معدن طلای لعنتی است. اگر به دنبال چنین گنجینه هایی هستید، جیسون پرگین جان در پایان می میرد بسیار توصیه می شود. 

اقتباس شده در فیلمی به همین نام در سال 2012 - به کارگردانی ژانر بزرگ دان کوسکارلی (فانتاسم، بابا هو تپ) - جان در پایان می میرد به طور غیرمنتظره ای در مجموعه ای از رمان ها شکوفا شده است. چهارمین مدخل تازه منتشر شده (با عنوان اگر این کتاب وجود داشته باشد، شما در جهان اشتباهی هستید) سناریویی پرمخاطره و تماماً لعنتی جهان را ایجاد می کند (کامل با انگل های مغز مکنده بین بعدی و فرقه جادوگر نوجوان) و سرنوشت همه چیز در دستان عمدتاً ناتوان یک کهنه بدبین است. تگ تیم، که یک بار دیگر در راه بالاتر از درجه دستمزد خود هستند.

پرگین – که قبلاً با نام مستعار دیوید ونگ (شخصیت اصلی و راوی جان در پایان می میرد) – با کلی از پادکست Murmurs from Morgue در مورد کتاب‌هایش، ظهورش در BookTok و اینکه چرا حامیان حیوانات بی‌فایده به یک تیم اضافه می‌شوند، به گفتگو نشستیم. 

قسمتی از گفتگوی ما را بخوانید. تو می توانی به مصاحبه کامل در سایت گوش دهید پادکست Murmurs From the Morgue (در هر کجا که پادکست های خود را پیدا کنید در دسترس است) و برای پیدا کردن اینجا کلیک کنید اگر این کتاب وجود داشته باشد، شما در جهان اشتباهی هستید.  

کلی مک نیلی: سبک شما نوعی کمدی ترسناک کیهانی است، الهامات یا تأثیرات آن از کجا آمده است جان در پایان می میرد و سریال Zoey Ashe؟ 

جیسون پرگین: من یک طرفدار بزرگ ترسناک بودم، تا حدی فقط به این دلیل که این چیزی بود که همه می خواندند. من بچه دهه 80 بودم و استفن کینگ هم بود - سخت است که اگر در آن زمان زنده نبودید، اغراق کنید، استفن کینگ چه پدیده ای بود. مثل اینکه همه اسم استیون کینگ را شنیده‌اند، اما شما نمی‌فهمید، مثل جی‌کی رولینگ و هری پاتر چندین برابر همه در مدرسه یک جلد شومیز استیون کینگ داشتند. بنابراین فکر می‌کنم به نوعی وارد خواندن ترسناک شدم، فقط به این دلیل که جالب بود. اما به وضوح، به هر دلیلی، در من طنین انداز شد. به هر دلیلی نمی توانم بیان کنم. شاید یک روانشناس بتواند آن را توضیح دهد، اما من فقط آن را دوست داشتم. 

بنابراین داستان هایی که تبدیل به رمان شدند، جان در پایان می میرد، این یکی از اولین قطعات داستانی بود که من نوشتم. منظورم این است که من در مدرسه کارهایی انجام می‌دادم، برای کلاس‌های نویسندگی خلاق داستان‌های کوتاه می‌نوشتم، از این جور چیزها. اما وقتی وقت آن رسید که فقط چیزی بنویسم، دوباره، در اینترنت که آن را به صورت رایگان تقدیم می کردم، این کار را صرفاً برای سرگرمی و برای خنده دوستانم انجام می دادم. فقط به نظر می رسید که نوعی کمدی ترسناک عالی بود. 

من عاشق کنار هم قرار گرفتن بین بدترین اتفاق ممکن هستم، از چشمان کسی که فقط دیدگاهی واقعاً مضحک و منحرف به جهان دارد. مثل اینکه تفسیر آنها از اتفاقات آنقدر نامناسب است که باعث خنده من می شود. و به این ترتیب این اولین چیزی بود که من انرژی لازم برای بازگشت به آن را داشتم. چون اولین مخاطب شما، اگر در حال نوشتن چیزی طولانی هستید، شما هستید. اگر از آن جاز نیستید، آن را تمام نمی کنید. بنابراین، از نظر دوست داشتن، چرا این اولین رمان شما بود، این اولین قالب یا ژانری است که من را آنقدر هیجان زده کرد که بخواهم به 150,000 کلمه به آن بازگردم. و این چیزی می گوید. 

من فکر می‌کنم اکثر افرادی که سعی می‌کنند کتاب یا هر فرم طولانی بنویسند، به همین دلیل است، زیرا خودشان از بازگشت به آن لذت نمی‌برند. این خطر است. برای نویسنده‌ای جوان که سعی می‌کند چیزی بیابد که می‌داند قرار است بفروشد، یا تلاش می‌کند ببیند چه چیز داغی است، اگر به اندازه کافی شما را برای به پایان رساندن آن هیجان‌زده نکنید، هیچ یک از اینها مهم نیست. بنابراین، از نظر انگیزه ای که در آن زمان من را برای انجام این کار ترغیب کرد پرونده های X بزرگ بود شما می توانید به همه چیزهایی که در اواخر دهه 90 تماشا می کردم نگاه کنید. اما صادقانه بگویم، فکر می‌کنم به تازگی چیزی را یافته‌ام که شخصیت من بیش از همه در مورد آن جاز شده است.

کلی مک نیلی: اقتباس سینمایی از جان در پایان می میرد به کارگردانی جان کوسکارلی، کمی طرفداران زیادی پیدا کرده است. این یک فیلم فوق العاده سرگرم کننده است. بنابراین، همراه با کتاب، که این دنبال‌کنندگان شگفت‌انگیز نیز دارد، این پیشرفت و پیشرفت چگونه بوده است، با شروع – همانطور که می‌گفتید – از این داستانی که به صورت آنلاین برای دوستانتان و برای خودتان نوشتید، و چگونه در این مقاله توسعه یافته است. در این چیز بزرگ، این چند بخش بزرگ، مخلوق چند رمانی خودش؟

جیسون پرگین: این همان چیزی است که اگر می نشستم و برای این کار برنامه ریزی می کردم، فکر نمی کنم این اتفاق بیفتد. این چیزی است که من به طور تصادفی به آن برخورد کردم. و من یاد گرفتم که در پروژه های بزرگ اکثر مردم، اینطور شد. مثلا، جنگ ستارگان فقط به این دلیل رخ داد که جورج لوکاس در تلاش بود تا یک فلش گوردون فیلم، و او نتوانست حقوقش را بگیرد زیرا استودیو دیگری در حال ساختن چیزی بود که به آنها تبدیل می شد فلش گوردون فیلم، پس مجبور شد بنشیند و فیلمش را بازنویسی کند فلش گوردون اسکریپت و فقط چند کلمه را تغییر دهید، و بیرون آمد جنگ ستارگان. مثلاً، این اشتیاق او نبود، اشتیاق او بود فلش گوردون و این سریال های دهه 1950 و آن نوع داستان سرایی. و او به طور تصادفی با پدیده ای روبرو می شود که بسیار بزرگتر از آن است فلش گوردون. 

خوب، در مورد من، اول جان در پایان می میردهمانطور که طرفداران می دانند - اکثر افرادی که فقط کتاب ها را می دانند این را نمی دانند - اما من این وبلاگ را داشتم اتلاف وقت بیهوده. و در اوایل دهه 2000، قالبی از مقاله در آن وبلاگ وجود داشت که در آن چیزی بود که در ابتدا بسیار عادی و ساده به نظر می رسید، و به تدریج پاراگراف به پاراگراف احمقانه تر می شد تا اینکه در نهایت، در پایان، متوجه خواهید شد که من وقتت رو تلف کردم اسم سایت همینه بنابراین من در آنجا مصاحبه‌های جعلی با افراد مشهور داشتم، که برای اولین بار، آنها عادی به نظر می‌رسیدند، و سپس پاسخ‌هایشان عجیب‌تر و غریب‌تر شد. و شوخی این بود که، خوب، قبل از اینکه متوجه شوید چقدر می توانید در این زمینه پیش بروید؟ و سپس افرادی که از طرفداران سایت بودند، قالب را می دانستند، و این بخشی از سرگرمی بود، دانستن این موضوع باعث سردرگمی افراد دیگر می شود. 

به طوری که در آن هالووین، من یک پست وبلاگ گذاشتم، این فقط یک داستان خیالی ارواح بود که به صورت اول شخص گفته شد، مثل اینکه این یک اتفاق واقعی است که برای من و دوستم رخ داده است. و دوباره شروع می شود، بسیار ساده. می‌دانی، من در خانه دوستم حاضر می‌شوم، او می‌گوید این دختر گفته است که خانه‌اش جن زده است و می‌خواهد یک شب آنجا بمانیم تا ببینیم آیا می‌توانیم اتفاقی را ببینیم. و به نظر یک داستان ارواح بسیار سرراست است. و بعد فقط غریب و غریب تر می شود. و سپس در عرض چند صفحه، آنها در سراسر خانه توسط این انبوه محصولات گوشتی فرآوری شده که از فریزر این زن تسخیر شده است تعقیب می شوند. پس این فقط همین شوخی بود، مثل همه چیزهای موجود در سایت. اما مردم آنقدر آن را دوست داشتند که هالووین بعدی یکی دیگر از آن ها را خواستند. 

به این سال تبدیل شد، و هر کدام بر روی آخرین شوخی که عنوان آن است، ساخته شد جان در پایان می میرد، مثل اینکه دارم به شما می گویم این به کجا می رود. و در یک نقطه، من به پایان طبیعی داستان رسیده بودم، دوباره، مانند 150,000 کلمه، و این زمانی است که انتشار یک چیز طولانی رمان در اینترنت غیرعادی بود. در آن زمان هیچ صحنه ای مثل الان وجود نداشت، جایی که سایت های متعدد و همه این پلتفرم های مختلف برای نویسندگان جوان عالی هستند و رمان نویسان زیادی از آن صحنه بیرون آمده اند. وقتی من این کار را در سال 1999 یا هر چیز دیگری شروع کردم، این چیزی نبود. پس درست مثل این بود که هیچکس به من نگفت که این کار را نکن. بنابراین من اکنون این رمان را داشتم که به صورت رایگان در وب سایت من ارسال می شد. و مردم آن را به صورت کاغذی می‌خواستند، زیرا این یک روش افتضاح برای تلاش برای خواندن یک رمان است، با یک مانیتور قدیمی CRT که در تمام مدت اشعه را به چشمان شما می‌تاباند. بنابراین من یک نسخه منتشر شده توسط خودم انجام داده بودم که آن را به قیمت تمام شده فقط برای افرادی که آن را می خواستند فروختم، زیرا باز هم، در این مرحله این یک سرمایه گذاری انتفاعی نبود. صادقانه بگویم، اینترنت هنوز واقعاً برای هیچ کس ماجراجویی سودآور نیست، به جز چند میلیاردر در بالا. 

یک مطبوعات مستقل کوچک به نام چاپ جایگشته آمد، و آنها گفتند، ما می‌توانیم یک جلد شومیز زیباتر از این را برای شما تهیه کنیم، و در واقع می‌توانیم آن را در آمازون بفروشیم. و من با آنها قراردادی برای پیش پرداخت چند صد دلاری امضا کردم، اما این مهم نبود، فقط اینطور بود که یک کتاب رسمی چاپ شده با شماره شابک است که می توانید به کتابفروشی بروید و درخواست کنید. یک کپی از. و به نظر من اوج حرفه نویسندگی من زمانی خواهد بود که مطلبی را در برخی کتابفروشی ها بنویسم که چند هزار نسخه از آن را فروختیم. این واقعاً برای اولین کتاب خوب است، حتی کتابی که توسط یک ناشر واقعی منتشر شده است، اما این فقط از طریق تبلیغات شفاهی آنلاین است، به همین دلیل است که بسیاری از مردم سعی کردند آن را آنلاین بخوانند و چنین سردردی گرفتند. آنها می گویند، من به معنای واقعی کلمه 20 دلار می پردازم تا این را روی کاغذ بخوانم، این دید من را خراب می کند. این باعث می‌شود که بعداً مجبور به انجام عمل لیزیک شوم تا بتوانم آن را روی کاغذ بخوانم. 

بنابراین به نوعی یکی از آن چند هزار نسخه به دست دون کوسکارلی می رسد - که فکر می کنم طرفداران iHorror نام او را می دانند - اما اگر نه، او این سریال را انجام داد. تصویر ذهنی او فیلم را انجام داد حباب هو تپ جایی که بروس کمپبل نقش الویس یا مردی را بازی می کند که فکر می کند الویس است. و او با من تماس می گیرد و می خواهد که نه تنها حقوق فیلم را برای این کار دریافت کند، بلکه واقعاً آن را بسازد، که تفاوت بزرگی است. افراد زیادی هستند که حقوق فیلم را به قیمت 10 هزار دلار یا هر چیزی که به آنها پیشنهاد می شود فروخته اند، و این آخرین چیزی است که می شنوید. آنها معمولاً فقط در جایی در کوهی از املاک قرار می گیرند. اما او می خواست آن را بسازد. من فکر می کنم همه فکر می کردند که او در حال انجام یک حباب هو تپ دنباله، و احتمالا در حال توسعه بود. اما به هر دلیلی فکر می‌کنم این پروژه متوقف شد. پس او می گوید، من می خواهم این را بسازم، نماینده شما کیست؟ 

اما مثل اینکه من نماینده ندارم. من ناشر ندارم من ویرایشگر ندارم من هیچی ندارم من در یک شرکت بیمه کار می کنم که اطلاعات را وارد می کند. باز هم، من کاری ندارم که کار نویسندگی دیگری انجام دهم. هرگز برای نوشتن پولی دریافت نکرده ام. من مردی هستم که تمام روز در یک اطاقک کار می کنم و اعداد را در یک سری جعبه روی صفحه تایپ می کنم. خودشه. بنابراین من مجبور شدم برای بررسی مدارک یک وکیل استخدام کنم. مثل این است که آیا تا به حال یکی از اینها را دیده اید؟ این مرد می خواهد حقوق فیلم را بخرد، می توانید مطمئن شوید که من زندگی ام را اینجا امضا نمی کنم؟ و سپس این کار را انجام می دهیم. و سپس به زندگی خود ادامه می دهم. 

من هنوز یک حرفه وبلاگ نویسی موفق داشتم، به این معنا که به عنوان یک وبلاگ نویس محبوب شده بودم، اما هیچ درآمدی از آن نداشتم، که روشی است که اینترنت دوباره کار می کند. شما می توانید مخاطب جذب کنید اما تمام. و من تا چند سال چیزی نشنیدم. و بعد، مثل دو سال بعد، او برمی گردد و می گوید، هی، ما پل جیاماتی را به عنوان تهیه کننده داریم، ما روی چند قسمت آخر کار کرده ایم، به زودی فیلمبرداری را شروع می کنیم. و این در سال 2012 بود، فکر می کنم پنج سال پس از خرید حقوق بود، حدس می زنم. او در سال 2007 حقوق را خرید، در سال 2012 فیلم در ساندنس افتتاح شد. من به آنجا پرواز کردم، با بازیگران و همه آن افراد تبلیغاتی انجام دادم، آنها عکس گرفتند، ما دور رفتیم، نمایش اولین نمایش را در یکی از نمایش های نیمه شب در آنجا انجام دادیم. 

یک ناشر بزرگ، St. Martin's Press - که اثری از مک میلان، یکی از سه ناشر غول پیکر باقیمانده است - آمدند و حقوق انتشار آن را با جلد گالینگور خریدند. آنها با من قرارداد جدیدی امضا کردند تا دنباله آن را انجام دهم این کتاب پر از عنکبوت است، که در فهرست پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز قرار گرفت و باعث شد حرفه نویسندگی من بشود. 

اما هر قدر که برای آن کار کردم، نوشتن این کتاب به صورت رایگان به مدت نیم دهه قبل از اینکه چیزی برای آن اتفاق بیفتد، به دلیل این وقفه این حرفه را دارم. زیرا این مرد با یک نسخه از این کتاب فوق‌العاده مبهم برخورد کرد - از دیدگاه او. و نه تنها آن را دیدم و دوستش داشتم، بلکه می خواستم درباره آن فیلم بسازم، درباره آن فیلم ساختم و آنقدر فیلم خوب ساخت که هنوز هم پخش شود. اول روی DVD رفت و بعد روی کابل پخش شد و الان در حال پخش است. این در حال حاضر - فکر می کنم - Hulu است، اما برای چند سال در نتفلیکس پخش می شود. در آمازون پرایم است. و فقط بازی می کند و بازی می کند و بازی می کند. و هر چند صد نفر که آن را تماشا می کنند، تمام می شوند و یک نسخه از کتاب را می خرند. و این باعث شده که در بسیاری از موارد به حرفه نویسندگی من بپردازم. این تنها تفاوت من و بسیاری از نویسندگان بزرگ دیگر است که دهه ها در گمنامی زحمت می کشند. فقط همین یک استراحت را داشتم.

کلی مک نیلی: و همچنین سریال Zoey Ashe را دارید (خشونت آینده نگر و لباس های فانتزیو زویی مشت به آینده در دیک می زند). می توانید کمی در مورد توسعه آن سریال و چگونگی پیشرفت آن شخصیت صحبت کنید؟ 

جیسون پرگین: آنها با من قرارداد چند کتابی امضا کردند، و اولین بار بود که گفتم، خوب، من فقط نمی‌خواهم این مجموعه را تا آخر عمرم بنویسم، به نظر نمی‌رسد کسی این را بخواهد. و من فقط این ایده دیگر از یک سریال علمی تخیلی داشتم که در آن آینده است و به دلیل فناوری، انواع خاصی از توانایی های اساساً فوق بشری امکان پذیر است. اما فقط یک خدمه از مردم وجود دارند که ابرقدرت آنها فقط مزخرف است. آنها فقط دروغگوها و دستکاری کنندگان و فروشندگان فوق العاده خوبی هستند. من حدس می‌زنم که این چیزی شبیه به دان دریپر است مردان دیوانه. این در مورد این است که چگونه از تمام قدرت های ممکن که می توانید داشته باشید - از نور گرفته تا نامرئی تا قدرت فوق العاده تا هر چیز دیگری - هیچ چیز بهتر از فریب دادن مردم و دستکاری مردم نیست. 

بنابراین این خدمه از مردم وجود دارند و آنها مانند روان‌شناسان آموزش دیده‌اند و به نوعی این سازمان جنایتکار غول پیکر را اداره می‌کنند. و بعد فکر کردم که بامزه ترین فرد ممکن که مسئول آن گروه باشد، چه کسی خواهد بود؟ و این دختر 22 ساله از یک پارک تریلر است که این گربه بسیار بدبو را دارد که دوستش دارد، و او - از طریق یک سری رویدادهای پیچیده - اساساً وارث این امپراتوری جنایتکار می شود. بنابراین، شما این شهر پراکنده آینده را دارید، با همه این‌ها که بیش از بالاترین هوشیاران و جنایتکاران و اساساً هیولاهای تقریباً نیمه انسانی، و این خدمه متشکل از اپراتورها و مردان کلاهبردار فوق‌العاده درجه یک. و همه آنها فقط توسط Zoey Ashe رهبری می شوند، این دختر جوان از یک پارک تریلر که کاملاً همه اینها را به ارث برد و تصمیم گرفت بماند. 

پس این مضحک ترین داستان ماهی خارج از آب است که می توانم تصور کنم. و سپس متوجه می شود، همانطور که انتظار دارید – اگر داستان هایی از این دست را دیده باشید – که او بیشتر از آنچه فکر می کند برای این کار مناسب است. من فکر می‌کنم در بسیاری از موارد زنانی که در دنیایی کاملاً مردانه به سر می‌برند، می‌توانید با این ایده که هیچ‌کدام از آنها شما را اینطور نمی‌بینند، تضعیف شوید، و با این حال، موقعیت خود را در هر دقیقه از هر دقیقه تغییر دهید. روز. و این کاری است که او باید انجام دهد. این مانند پوچ ترین نسخه از این سناریوی زندگی واقعی است که در آن شخصی از بیرون وارد می شود و در ابتدا از اینکه چگونه به آنجا رسیده است یا چگونه به آن موقعیت رسیده است یا مجبور است به او گزارش دهد بسیار بیزار است. و او باید احترام آنها را به دست آورد. بنابراین بسیار شبیه به لحن است جان در پایان می میرد کتاب‌ها، اما از دیدگاهی کاملاً متفاوت به جهان می‌آیند. و چیزهایی که این داستان ها درباره آن هستند با داستان های جان و دیو متفاوت است.