خوش آمدید ، خوانندگان ، به 31 شب داستان ترسناک اینجا در iHorror.com! امروز 5 اکتبر است و من عصر امروز یک داستان کوچک ترسناک برای شما دارم! نامیده می شود دختری که روی یک قبر ایستاد، و شما را تا حد استخوان سرد خواهد کرد.

بعضی از شما والدین و حتی بچه هایتان ممکن است داستان را به عنوان نسخه ای از آن در کلاسیک اصلی گنجانده باشید داستان های ترسناک برای گفتن در تاریکی. به اندازه کافی عجیب ، من داستان را قبل از اینکه هرگز آن مجموعه شگفت انگیز را بخوانم شنیدم.

خیلی شوخی کردم ، وقت داستان ماست. چراغ ها را کم کنید و بیایید بخوانیم دختری که روی یک قبر ایستاد

*** یادداشت نویسنده: ما در iHorror طرفداران بزرگ تربیت مسئولانه هستیم. برخی از داستان های این مجموعه ممکن است برای بچه های کوچک شما خیلی زیاد باشد. لطفاً پیش از این بخوانید و تصمیم بگیرید که آیا فرزندان شما از پس این ماجرا برمی آیند یا نه! در غیر این صورت ، برای امشب داستان دیگری پیدا کنید یا به راحتی فردا به دیدن ما بیایید. به عبارت دیگر ، مرا به خاطر کابوس های بچه های خود سرزنش نکنید! ***

دختری که روی قبر ایستاد و ویلون جوردن آن را بازگو کرد

الیزابت جیمز همیشه یک دختر شیاد بود. او دختر ثروتمندترین مرد شهر بود و دوست داشت بر همه پسران و دخترانی که می شناخت اربابش باشد.

هر سال هالووین الیزابت یک مهمانی مفصل برگزار می کرد و از همه پسران و دختران هم سن خود دعوت می کرد. اکثر آنها با کینه رفتند زیرا می دانستند که این فقط بهانه دیگری برای بدقولی الیزابت است. والدین این کودکان می دانستند که آنها نمی توانند دعوت دختر آقای سلیمان جیمز را رد کنند. او نیمی از شهر را در اختیار داشت و کمی حسن نیت با دخترش راهی طولانی کرد.

بنابراین هر بعدازظهر هالووین با والدین سپری می شد و یک بار دیگر توضیح می دادند که چرا بچه ها به مهمانی می روند و "خوب باش ، به خاطر خدا!"

جیمی ساندرز جوان همیشه سعی می کرد خوب باشد ، اما او از آن پسران بود که به نظر می رسید کمی از مارک عقب است. مادرش ده دقیقه بیشتر از اینکه مادر بقیه به او گفت که قبل از اینکه سرانجام او را از درب منزل بیرون بیاورد ، به او گفت که باید بر زبان و رفتار خود مسلط شود.

خورشید در حال غروب بود که فقط افق را می دید در حالی که صف بچه ها به خانه جیمز در حومه شهر راه یافته بودند.

قبیله جیمز ، البته همیشه کارهای بزرگی انجام می داد. خادمان آنها سه روز را صرف تراشیدن همه کدو تنبلهایی کردند که در طول مسیر پیاده روی از خیابان تا درهای ورودی خانه عجیب و غریب پوزخند می زدند و با نور شمع چشمک می زدند.

در نزدیکی خانه های بسیار کمی وجود داشت و تنها ساختمان دیگر کلیسای اسقفی قدیمی و قبرستان دروازه ای بود که در کنار آن قرار داشت.

البته جیمی یکی از آخرین کسانی بود که وارد این مهمانی شد و بقیه کودکان قبلاً سیب می زدند ، از غذا لذت می بردند و داستان های ترسناک هالووین را تعریف می کردند.

الیزابت در حالی که برای اطمینان از برنده شدن خود می رفت ، در مرکز حیاط بزرگ پشت میز بازی بازی می کرد و قوانین را تغییر می داد.

پس از مدتی ، الیزابت وارد حلقه کودکانی شد که قصه می گفتند و خواستار دانستن صحبت هایشان شدند. خیلی اتفاق افتاد که داستان جیمی حرف او را قطع کرد.

"چه چیزی شما در مورد صحبت کردن ، جیمی سندرز؟" الیزابت پرسید.

جیمی دور دایره را نگاه کرد.

جیمی پاسخ داد: "من به آنها می گفتم که قبر جادوگر در قبرستان است."

"چه قبر جادوگر؟" الیزابت خواستار شد.

"جادوگر قدیمی که قبلا در خارج از شهر زندگی می کرد. او در پشت قبرستان قدیمی به خاک سپرده شده است. اگر شب هالووین روی مزار او بایستید ، او درست از زمین بیرون می آید و شما را به درون زمین می کشد! "

الیزابت با تمسخر گفت: "مزخرف" "فقط یک کودک چنین داستانی را باور می کند."

"درسته!" جیمی فریاد زد و همه بچه های دیگر با توافق سر سر تکان دادند.

الیزابت گفت: "اوه ، لطفا" و چشمانش را چرخاند.

"خوب سپس. جرات می کنم تو بروی روی آن قبر بایستی ، "جیمی به چالش کشید.

وی پاسخ داد: "من چنین کاری نمی کنم."

وی گفت: "من دو سگ به شما جرات می کنم که این کار را انجام دهید یا باید اعتراف کنید که یک مرغ هستید.

بچه های اطراف او به طور دسته جمعی نفس خود را حفظ کرده و همه نگاهشان به الیزابت بود که می دانست او باید چهره خود را نجات دهد.

او گفت: "خوب است."

جیمی اصرار كرد: "اما شما باید ثابت كنید كه آنجا هستید".

سرانجام او دقیقاً همان چیزی را که نیاز داشت جاسوسی کرد. وقتی مطمئن شد بزرگسالانی به دنبال آن نیستند ، چاقویی را که برای برش کیک هالووین استفاده شده بود ، گرفت و دوباره به طرف دیگران دوید.

جیمی با فشار دادن چاقو به دست الیزابت گفت: "این را بگیرید و آن را به داخل قبر بزنید تا بدانیم که شما واقعاً آنجا هستید."

نگاهش را به گروه بچه ها دوخت و خودش را فولاد کرد. سرانجام ، او برگشت و دیگران در حالی که به دروازه های قبرستان راه می یافت دنبال کردند.

آنها لحظه ای در آنجا ایستادند و به دروازه آهنین بزرگ خیره شده بودند و حتی یک کودک کلمه ای بر زبان نیاورد.

جیمی سرانجام صحبت کرد: "خوب". "ادامه دادن."

الیزابت به اطراف نگاه کرد در حالی که همه نگاه ها یک بار دیگر به سمت او برگشت. به آرامی دروازه را باز کرد و پا به داخل گذاشت و به پشت قبرستان راه یافت تا اینکه قبر جادوگر را پیدا کرد.

او با تمسخر درست وارد طرح شد و زمزمه کرد ، "من از یک داستان احمقانه نمی ترسم."

و با این کار او چاقو را در زمین فرو کرد و برگشت که وقتی ناگهان در پشت لباس خود یک کشش احساس کرد ، او را ترک کرد. او دوباره سعی کرد قدم جلو بگذارد و به نظر می رسید کسی او را به سمت سنگ مزار باستانی عقب کشیده است.

چشمان الیزابت گشاد شد و او شروع به فریاد زدن کرد.

بچه ها وقتی صدای فریاد الیزابت را شنیدند به عنوان یكی به قبرستان دویدند و وقتی فریاد ناگهان مرد ، سرعت آنها را كاهش داد. آنها الیزابت را پیدا کردند که بالای قبر افتاده بود. چشمانش از وحشت یخ زده بود و دهانش آویزان بود. او مرده بود ...

بچه ها از نزدیک نگاه کردند و فهمیدند که چاقویی که او در زمین خنجر زده بود نیز از پارچه لباس او چاقو خورده و او را قادر به حرکت نکرد.

خوب ، پس ، این کاملاً داستانی بود ، ها؟ بیچاره الیزابت ... او واقعاً باید بیشتر توجه می کرد که کجا آن چاقو را زده است. ببینید چرا یکی از موارد مورد علاقه من است؟

فراموش نکنید که فردا عصر برای یکی دیگر از داستان های ترسناک ما ، و اگر داستان شب گذشته را از دست داده اید ، به ما بپیوندید اینجا کلیک کنید!